การวัดระดับทางเดินในโรงเรียนผู้พิการโดยใช้กล้องระดับ

การวัดระดับทางเดินในโรงเรียนผู้พิการ เป็นภารกิจที่ต้องใช้ความแม่นยำสูงและความใส่ใจเป็นพิเศษ เพราะระดับของพื้น, ความชันของทางลาด และความเรียบของทางเดิน มีผลต่อความปลอดภัยและการเข้าถึงของผู้ใช้งาน เช่น ผู้ใช้วีลแชร์, ไม้เท้า หรือเด็กที่มีข้อจำกัดด้านการเคลื่อนไหว

เป้าหมายของการวัดระดับในโรงเรียนผู้พิการ
ตรวจสอบความเรียบของทางเดิน
ตรวจสอบความลาดชันของทางลาด (Ramp)
ปรับปรุงหรือออกแบบพื้นที่ให้ “ปลอดภัยและเข้าถึงได้” ตาม มาตรฐานการออกแบบเพื่อคนพิการ (เช่น TIS, ADA)

ครื่องมือที่ใช้
กล้องระดับ (Auto Level) ใช้ ตรวจความต่างระดับ
ขาตั้งกล้อง ใช้ ตั้งให้นิ่งบนพื้นทุกประเภท
ไม้สต๊าฟ 3–5 เมตร ใช้ อ่านค่าระดับในแต่ละจุด
เทปวัด / ล้อวัดระยะ ใช้ วัดความยาวทางเดินหรือทางลาด
แบบฟอร์มบันทึกข้อมูลระดับ ใช้ จดข้อมูลเปรียบเทียบ

จุดที่ควรวัดระดับในโรงเรียนผู้พิการ
จุดเริ่มต้น–สิ้นสุดของทางเดิน
ระดับทางลาดทุกจุด (ควรวัดทุก 1 ม.)
จุดต่อเชื่อมระหว่างพื้นต่างระดับ
หน้าห้องเรียน / อาคาร / ห้องน้ำผู้พิการ
บันได – ทางเดินข้างเคียง (ต้องมีทางลาดคู่)
ระดับพื้นในห้องเรียน / สนาม / ลานกิจกรรม

 
✅ สรุป:
การวัดระดับทางเดินในโรงเรียนผู้พิการต้องทำด้วยความแม่นยำและเข้าใจบริบทของผู้ใช้งานเป็นพิเศษ เพื่อให้สอดคล้องกับหลัก Universal Design และกฎหมายการเข้าถึงของผู้พิการ